Πολύχρωμο ψάρι η πόλη τα
Χριστούγεννα
Διαστέλλεται και συστέλλεται σε
γιορτινή φρενίτιδα
Το περικλείει η ίδια θάλασσα
του θαύματος
Που επιβάλλεται να συμβαίνει
ξανά και ξανά
Κομματιασμένες ελπίδες και
ευχές για το ευ της ζωής
Στο ξετύλιγμα του αμπαλάζ η
ανάγκη είναι ίδια
Να συγκολληθούν τα σπασμένα
κομμάτια
Για να μεταμορφωθεί το ταβάνι
σε ορίζοντα
Και η αγκαλιά σε φάτνη
αστείρευτης τρυφερότητας
Απ’ την καμινάδα ας μην
περιμένουμε πια τίποτα
Η αγάπη δεν ξέρει από μονοπώλιαΟύτε φοράει κόκκινα
S.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου