ΑΡΟΚΑΡΙΑ

Απ’ το ψηλότερο κλαδί της αροκάριας
Εξάντλησα τη θέα του μπαλκονιού
Μια πτώση απονενοημένου φθινοπώρου
Θα θύμιζε τουλάχιστον σωφροσύνη
Προσαρμογή στο είθισται της αλλαγής
Δικαίωση των χρυσανθέμων

Όχι, δε θα’ ρθω να σε δω ξανά
Σε δειλινό απολογητικής βροχής  
Εκείνη η  χαραγματιά στο μάγουλό σου
Γέμισε  άβυσσο για τα φεγγάρια
Και τα καλοκαίρια που εσκεμμένα 
Αποσιώπησες

S.