Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ, “Η ΓΕΝΝΗΣΗ” (1983)


Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα.

Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό.

«Είδες –μου λέει- γεννήθηκε η ευσπλαχνία! Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ.

Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

AΠΟΚΡΥΣΤΑΛΛΩΣΗ


Συνυπάρχω 

Με τον άλλο εαυτό μου

Έρχεται δεύτερος

Και καταϊδρωμένος

Αποκρυσταλλωμένος

Σε φτερουγίσματα

Δευτερολέπτων

Τάχα μου ξεγελάω

Το αναπόφευκτο

Το οριστικό

Το αμετάκλητο

Το απόλυτο

Σε παγωμένους χρόνους

Αστραπιαία

Περνά σα σκιά

Πριν την ενσάρκωση

Το ανεκλάλητο

Που όλοι ξέρουν

Τ’ όνομά του


S.